Interview met Hanno Egberts (tandtechnicus in Apeldoorn)

Hanno Egberts is alweer enige tijd werkzaam bij Wijsman en Koster Tandartsen aan de Ketelboetershoek 29 in Apeldoorn. Meestal is hij buiten beeld, omdat hij boven de behandelkamers in zijn eigen laboratorium bezig is als tandtechnicus. We hebben Hanno geïnterviewd en figuurlijk “aan de tand gevoeld”, zodat u kennis met hem kunt maken om u inzicht te geven in waar hij zoal mee bezig is.

Hanno, je bent alweer een tijdje werkzaam binnen de praktijk. Voordat we beginnen met het interview het verzoek om je eerst even voor te stellen. Dus: wie is Hanno Egberts? Wat is zijn achtergrond? Wat doe je zoal in je vrije tijd? Enzovoorts.

Ik ben dus Hanno Egberts, 34 jaar geleden geboren in Amsterdam en in 1993 naar Apeldoorn verhuisd. Sinds 1999 ben ik werkzaam in de tandtechniek. Na ruim 13 jaar in een laboratorium in Apeldoorn te hebben gewerkt, heb ik anderhalf jaar in een ander laboratorium gewerkt. En nu ben ik met veel plezier werkzaam bij WK Tandartsen.

Ik woon in Apeldoorn met mijn lieve vrouw waarmee ik 3 schatten van kinderen heb. Twee meiden en een jongen.

In mijn vrije tijd mag ik graag een hengeltje uitgooien aan de waterkant, en dan het liefst op een vroege zomerochtend waar je de mist nog boven het water ziet hangen. Afgelopen jaar voor het eerst met mijn zoontje.

Op sportgebied houd ik erg van hardlopen en ben ik ook actief geweest op het voetbalveld, waar ik nu een wat rustiger lid ben.

Thuis heb ik een volière waar ik met nachtegalen kweek en waar ik in het broedseizoen veel tijd aan besteed.

Daarnaast mag ik in en om het huis graag klussen.

Je bent nu werkzaam als tandtechnicus. Hoe ben je er zo toe gekomen om voor tandtechnicus te gaan studeren? En lukt het na het afronden van je studie om snel werk in die branche te vinden?

Als kind had ik geen benul van het beroep tandtechnicus. Ik ben er via voetbalcontacten ingerold. De leider van het elftal waar ik in speelde (later mijn werkgever), vroeg of het werken in een tandtechnisch laboratorium niks voor mij was. Op dat moment had ik geen werk en ik was toe aan een serieuze, vaste baan. Hier ben ik hem nog altijd dankbaar voor.

Toen ik een tijd werkzaam was in het lab, kreeg ik de kans om de opleiding te volgen. Ik deed de opleiding 1 dag in de week en de overige dagen was ik aan het werk.

Tijdens de opleiding heb ik mij gespecialiseerd in Kroon- en brugwerk. Deze opleiding duurde 4 jaar.

Wat doet een tandtechnicus nu precies voor werk? En is dat materie die een tandarts niet kan, mag of überhaupt niet tijdens zijn opleiding leert? Hoe zit dat precies? Waar zitten de verschillen en/of overeenkomsten?

Wanneer een patiënt een prothese of een kroon nodig heeft, verricht de tandarts de meeste handelingen in de mond. De tandtechnicus is met het werkstuk op zich bezig. Als voorbeeld in het geval van een kroon: de tandarts slijpt het te vervangen element en neemt afdrukken.

De tandtechnicus maakt de kroon, bepaalt de kleur en individualiseert de kroon bij de patiënt. De definitieve plaatsing van de kroon bij de patiënt, valt onder de verantwoordelijkheid van de tandarts.

Je maakt het vast wel eens mee, dat je iemand in de stoel hebt met enorme angst voor elke tang of ander voorwerp dat in de mond komt. Hoe ga je daarmee om? Was het omgaan met angstpatiënten ook een onderdeel van je opleiding?

De handelingen die ik uitvoer in de mond zijn het kleurbepalen, fotograferen van elementen, het verwijderen van de noodkronen en het passen van het uiteindelijke werkstuk.

Dat is het eindresultaat. Het is in mijn geval letterlijk de kroon op een traject behandelingen die door de tandarts zijn uitgevoerd.

Ik bekijk in veel gevallen samen met de patiënt hoe het eindresultaat is geworden. En dat is juist waar de patiënten het voor hebben gedaan.

Dus ervaringen met angstige patiënten bij mij in de stoel heb ik (nog) niet meegemaakt.

Zonder in detail te treden… Wat is het leukste voorval dat je tot nu toe hebt meegemaakt in je werk?

Het leuke aan mijn werk, zeker nu bij Wijsman en Koster Tandartsen, is dat ik samen met de patiënt en de tandarts werk aan een mooi eindresultaat. Door middel van korte communicatielijnen kunnen we direct inspelen op de wensen van de patiënt en de praktische mogelijk- en onmogelijkheden. We kunnen bij elkaar meekijken hoe de handelingen worden verricht.

Voor mij is het erg leerzaam om steeds weer in de praktijk te zien waar een tandarts tegenaan loopt, en hoe mijn werk eruit ziet bij de patiënt in de mond. Ik zie dan ook elk gemaakte werkstuk wat ik op mijn beurt weer fotografeer.

Als de patiënt tevreden de deur uitloopt met een nieuwe voorziening in de mond dan kan mijn dag niet meer stuk.

Maar over een leuk voorval…. Dat ik tijdens het passen van een kroon deze per ongeluk liet vallen in het diepe decolleté van de patiënte!

Gelukkig kon ze erom lachen en verliet ze tevreden het pand met een nieuwe kroon.

Op jouw vakgebied zijn er natuurlijk continu nieuwe ontwikkelingen. Heb je al plannen om nog verder te studeren of je te specialiseren?

Ik heb inmiddels een netwerk van collega technici. We informeren elkaar over nieuwe ontwikkelingen en nieuwe manieren van werken. Dat inspireert mij enorm. Mijn doel is om me steeds verder te verdiepen en te ontwikkelen in esthetische tandheelkunde om zo voor elke patiënt een esthetisch eindresultaat te realiseren. Door veel te overleggen, veel te oefenen, veel te luisteren en open te staan voor nieuwe methodes ontwikkel ik mij steeds verder.

Dankjewel voor het beantwoorden van de vragen. De patiënten hebben nu in elk geval wat meer kennis kunnen maken met jou, zodat je geen volslagen vreemde zult zijn, als ze bij je in de stoel komen. Heb je nog een leuke uitsmijter?

Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. En als u geen mooie lach heeft maar er wel een wilt, dan staan we ook als WK team volledig voor u klaar!